Ülkemiz de yaygın olarak kullanılan bir söz vardır;

“Öküz öldü, ortaklık bozuldu” şeklindedir.

Genelde de çıkar ve menfaat ilişkisinin

bozulduğu durumlar için kullanılır,

çıkarcılar birer ikişer

ortalıktan kaybolur ve

seli gider geride sadece kumu kalır.

En çok ta zenginken fakirleşenler,

makam sahibiyken, makamını kaybedenler

yani gücünü malından ve makamından alanlarda

ve özellikle de siyaset sahnesinde

çok yaygın ve sık olarak görülür.

Üstad Necip Fazıl Kısakürek;

özellikle de siyasetçileri işaret ederek,

“Yola çıktıklarını, yolda bulduklarınla değişirsen,

hem yolunu kaybedersin, hem de dostunu demişti.

Çoğunluğu da gişeleri  yolun başı sandığı için,

Yola çıkış serüvenlerini  ve zor gün dostlarını

hatırlamazlar bile.

Zafer sarhoşluğundan veya güç zehirlenmesinden dolayı

nereden geldiği kimsenin aklına bile gelmez.

Örneklerini de maalesef saya saya bitiremeyiz.

Tarih; her zaman tekerrürden ibaret olmuştur.

Ebu Müslim Horasani de;

“Onlar, şerlerinden emin olmak için dostlarını uzak tutup,

kendilerine bağlamak için düşmanlarını yakınlaştırdılar.

Yakın tutulan düşman dost olmadı.

Ama uzak tutulan dostları, düşman oldu,

herkes düşman safında birleşince de

yıkılmaları mukadder oldu” demişti.

Ülkemizde yine yaygın olarak kullanılan ve

böyle durumları da ima yollu açıklayan

bir atasözü daha vardır ki;

“Kızım sana söylüyorum, Gelinim sen anla!”

Bad-el harab ül Basra, keşke demeden,

Bor’un pazarı  dağılmadan yetişmek lazım.!