YUMURTA MI TAVUKTAN, TAVUK MU YUMURTADAN ÇIKAR ?

Adını tam olarak koymakta zorlandığımız bazı durumlarda  kullanırız bu sözcüğü; ”Yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan çıkar” diye.

Sorgulamayan, akletmeyi ,  düşünmeyi  unutan , birilerinin yaptığında mutlaka bir hikmet vardır düşüncesine sahip olan toplumlar, algıyla ve görsellikle kolaylıkla  etki altına alınabildikleri için de maalesef sadece gözünün görebildiğine  inanırlar.

Ülkemiz  bu konuya örnek teşkil edecek bir  çok misallerle doludur. Ya gelen gideni aratır, ya da o anlarda gözümüzde büyüttüğümüz birinin değersizliğine uzun zaman dilimi sonrasında şahit olabiliriz. Bazen aksi de olabilmektedir. Bizim ya da toplumun gözünde itibarsızlaştırılan birinin değeri  çok sonrasında anlaşılabilmektedir.

Maalesef ölü sevici bir millet oluşumuz da bilinen bir gerçektir. O dönemlerin faturaları da; hep bir nesil kaybı şeklinde toplumlara ödettirilmiştir.

Lakin, ne zamanı geri çevirmek mümkün olabilmek te ve ne de kaybedilen süreyi telafi edecek yeterli  bir çalışma ortamı doğmamaktadır.

Kendilerini yeryüzünün efendisi, insanlığı  da kendilerinin kölesi olarak gören  bu  güçler; artık oyunlarını göstere göstere oynamaktadırlar. Bütün Dünya da, milliyetine göre, komşuluk durumuna göre, inandığı değerlere, örf ve ananelerine göre yer ve zamanına göre halkları karıştırmakta, bazılarını bazan  barıştırmakta, siyasetlerini, medya ve iş dünyalarını dizayn ederek;  hazırlanmış planlarına göre de insanlığı her alanda sömürmeye devam etmektedirler.

Yapacaklarını filmlere konu ettikleri gibi, toplumları da algı ve görsel tekniklerle,  hedefledikleri  toplumsal dönemlere  hazır hale getirmektedirler.

Bu konuda da çabaya bile ihtiyaç duymadan  hizmetkarları aracılığıyla da emin adımlarla hedeflerine yürümektedirler. Aynı yöne giden yürüyen merdivenlerde sadece yarış yaptırırlar. Aslında mesele merdivenin yönünde gizlidir.

Firavun’un İbrahimi  atmak için hazırladığı o büyük ateşi  söndürebilmek  için su taşıyan, duruşunu mazlumdan yana ve zulme karşı duruşuyla sergileyen, fesat çıkarıcı değil- ıslah edici, ayrıştırıcı değil,- birleştirici, korkutucu değil- müjdeleyici  zihniyete sahip  birçok yiğide insanlık tarihi boyunca; ya zindanı, ya mahkeme koridorlarını, ya idamı ya da suikastı reva görmüşlerdir. Ya da algılarla itibarsızlaştırmayı tercih etmişlerdir. Bütün Dünyada da böyle olmuştur. Sömürüye başkaldıran, insani değerlerini yitirmemiş birçok yönetici ve lideri benzeri yöntemlerle  de bertaraf etmişlerdir.

Mazlumların uyanışının önüne ancak bu şekilde  geçebileceklerini  bilen; bu firavun ve nemrut zihniyetlilerle, onlara hizmeti  kendilerine görev kabul eden veya onlara karşı değilmiş gibi gözükerek hizmet edileceğine de kendini bile  inandıran ,  sureti haktan  ve  vatanperver gözüken saf  bir çok  seçilmiş ve seçtirilmişin de aradan geçen uzun zaman dilimi sonrasında lanetle anıldıklarına tarih şahitlik edip durmaktadır.

Toplumsal  hareketlerde de, hatta tarihe mal olmuş ihtilallerde de benzerleri  uygulamalara tarih hep şahitlik etmiştir. Öncelikle toplumsal zemini hazırlar, isyancılarını hareketlendirir  veya  vesayet  yönetimleriyle iktidarları ele geçirir, bunları emelleri için yıllarca kullanır, istediklerini yaptırır, sonra bertaraf ederler.

Aslında oyun belli. Bir tarafta şeytan ve belli dünyalık bedeller karşılığında  hizmetkarlığını yapanlar,  var oldu ve olmaya da devam edecek. Öbür tarafta ise Ruhlar aleminde  “Ben sizin Rabbiniz değil miyim sorusuna, Elbette Rabbimizsin” diyen sözünün sadıkları az da olsa, hep var oldu ve olmaya da devam edecek. Nasıl idare edileceğimizin müsaadesini de yaşantımız belirlediğine göre;

Sadece “Yumurta mı  Tavuktan, Tavuk mu Yumurtadan Çıkıyor ? ” orası çok dikkat ve çok düşünmeyi gerektiriyor hem de çok….