Çağın 3 büyük putundan bir olan paranın bir yüzüne neşter vuralım.

Cahiliye arapları döneminde müşrik araplar; helvadan putlarını yaparlar, sonrasındaysa acıktıklarında putlarını yerlermiş.

Şimdiki çağın putlaştırılan değerlerinden biri de maalesef ki paradır.

Açamayacağı kapı maalesef ki yok gibidir. Ataların tabiriyle anneyi kızdan, kardeşi kardeşten ayırdığı gibi, yuvalarında en yıkıcı unsurlarından biri olup çıkmıştır.

Hatta şimdilerde bazılarının dini de, imanı da para olup çıkmıştır.

Şanar Yurdatapan’ın sözlerini yazdığı, kayınvalidesi Rüçhan Çamay’ın sesiyle de meşhur olmuş, 70. li yılların büyük sükse yapan “para para para “isimli o meşhur şiirini de arada hatırlamakta fayda var diye düşünüyorum.

“Gariptir insanoğlu  neler yaratmış,
Yarattığı her bugün, dünü aratmış,
Aklı  ile her şeyin sırrını bulmuş,
Kendi yarattığı putun kölesi olmuş.

Para, para, para ,
Varlığı bir dert yokluğu yara.

Çerçeveletir, kimi asar duvara,
Kimi onu bulunca, dosdoğru bara,
Kimi sıkar elinde, çıkarır suyunu,
Kiminin değiştirir, güzel huyunu.

Para,  para, para,
Varlığı bir dert yokluğu yara.

Üç şey demiş Napolyon "Para, para, para",
İnsanlar öldürülür, onu uğruna,
Servetin ulaşsa da yüz milyonlara,
Kefenin cebine sığmaz, bir tek lira.

Para, para, para,
Varlığı bir dert yokluğu yara,

Unutmayın, parayı yaratan biziz,
Matbaada parayı basan, ellerimiz,
Sanmayın; onun hükmü değişmez yasa,
Para neye yarardı, eller çalışmasa..

Para, para, para,
Varlığı bir dert, yokluğu yara,
Para, para, para,
Yokluğu başka dert, fazlası bela.
Para, para, para,
Gömeceğim seni bir gün mezara.”

Amaç değil, araç olması gereken para; amaç haline gelince de üzülerek ifade etmek isterim ki savaşın, zulmün,  gözyaşı ve adaletsizliğin en büyük nedenlerinden biri olmuştur.

Hakkında söylenmiş etkili birkaç sözcükle de yazıyı daha anlamlı kılalım.

“Parayı köleniz yapamazsanız, O sizin efendiniz olur.       “

“Paranla şeref kazanma. Şerefinle para kazan ki; bittiğinde şerefin de bitmesin.”

 “İnsanın kazandığı paradan değil, paranın kazandığı insandan korkmak gerek.” Demişler.

Jean J. Rousseau da  “Eldeki para hürriyetin aletidir; fakat peşi kovalanan para, tam tersine kölelik aletidir.” Demiş.

W.Shakespeare de “Kılavuzu para olana, her kapı açıktır.” Diyenlerdendir.

Mevlana ise: “Sen benim; ahlaksızlık ve yozlaşmayla mücadelem, Para için kendini satana küfredişim, başkalarına verip veriştirişim ve eskiyi özleyişimsin.” Demiş.

Unutmayalım ki;

“Parayla gıda alınır, iştah alınamaz. İlaç alınır, fakat sağlık alınamaz. Eğlence alınır, fakat neşe alınamaz. Boş vakit alınır, fakat huzur alınamaz. Hizmetçi alınır, fakat sadakat alınamaz. Kabuk alınır da çekirdeği alınamaz.”

Şiirin en vurgulu bölümüne nakarat yaptırarak yazıyı noktalayayım.

Gariptir insanoğlu  neler yaratmış,
Yarattığı her bugün, dünü aratmış,
Aklı ile her şeyin, sırrını bulmuş,
Kendi yarattığı putun… kölesi olmuş.